|
درباره وبلاگ  فرشته .م/ متولد دی،عاشق سیب در انواع مختلف، حامی دو آتیشه کودکان و چاکر رفقا منوی اصلی آخرین مطالب آرشیو وبلاگ پیوندها آمار وبلاگ بازدید امروز: 36
بازدید دیروز: 4
کل بازدیدها: 101839
|
همه سیب های دنیا مال من
به سراغ وبلاگ من اگر می آیید/
نظری نرم وآهسته بداهید/
که مبادا ترک بردارد! /
صفحه نازک مانیتور من..../
دوشنبه 91 آذر 6 :: 11:17 صبح :: نویسنده : فرشته .م
سلام بر حسین، آن بر گزیده? حق برای شهادت که تاریخ را به گواهی فرا خواند. حنجره? سوزناک او در آن غربت بیکرانه، خطاب به هستی بود که جان‌ها را شعله ور ساخت و دل‌ها را بیدار کرد. حسین (ع) در تنهایی خویش که تنهایی حقیقت بود، با پرسشی بزرگ، پاسخی عاشقانه می‌طلبید. پاسخی از سر آگاهی و معرفت اما آن روز هیچ حنجره‌ای به لبیکی معطر نشد و هیچ دستی به یاری بر نخواست. گام‌ها به تردید خو کرده و پیش نمی‌رفتند. او تنها و بی‌پاسخ، ایستاده بود. ایستاده? ایستاده. سوگ بزرگ فرزندان، غم کمر شکن برادران، شهادت جانسوز صحابه، گرمای سوزان، عطش و تشنگی کودکان و نگاه‌های پر از پرسش خیمه نشینان، هیچکدام او را به خستگی نکشانده بود و این از چهره? بر افروخته‌اش نمایان بود. حسین (ع) در غربت بی‌ساحل خویش، همراه می‌طلبید و هیچ لبیکی، سکوت صحرا را نمی‌شکست. ثارا... (ع) تنهای تنها ایستاده بود با پرسش بلند و پر راز «هل من ناصر ینصرنی» آری، همیشه در تاریخ شهدا زندهاند و سیدالشهداء زندهترین شهید تاریخ است. نام او، یاد او، خاطره‌ی او و داستان شگرف کربلای او، همه و همه در طول تاریخ برای همه نسلها، نیرو بخش، حیات آفرین، امیدزا و انقلاب گستر است. به راستی کدامین ملت را میتوان سراغ گرفت که با روح و خون حسین همگرایی کنند و به افتخار یکی از دو پیروزی نرسند؟ خون حسین، مایه‌ی حیاتبخشی است که در گذر زمان بر کالبد ملتها دمیده می‌شود و آنها را به زندگی فرا میخواند و حسین علیهالسلام زنده‌ی جاویدی است که هر سال، دوباره شهید می‌شود و همگان را به یاری جبهه‌ی حق زمان خود، دعوت می‌کند. خوب گوش کنید، هنوز هم صدایی به گوش می رسد. آیا نمی خواهید به ندای حسین پاسخ دهید ... «هل من ناصر ینصرنی» موضوع مطلب : مذهبی پنج شنبه 91 آبان 25 :: 3:1 عصر :: نویسنده : فرشته .م
چشم هایم را بسته ام ،خیال را به جان خریده ام . مسافر راه حقیقت شده ام ،مسافر راه کربلا. باید چشم دل را باز کنم . هنوز هم می توان آن روز که سفره قیامت برپا شده بود را حس کرد. لابد شب وروز به هم آمیخته اندکه روز کوچ کرده بود وشب از پهنه دشت فراری شده بود ،لابد کوه ها یک لحظه پودر شده بودند . لابد آتش هم وقتی خیمه هارا آتش زدند، قلبش از شدت درد به سوزش در آمد. لابد همه کوه وبیابان ، آب وآتش وعشق دست به دست هم دادند تا لحظه های آن روز تاریخ شوند . من که نبودم آن روز اما وقتی آن تیر زهرآلود را مجسم می کنم که آن میوه ی شیرین را سخت نشانه گرفت ، هنوز حتی خیالش آتشم می زند. نمی دانم قیام بود یا قیامت ، نمی دانم زخم بود یا شهادت . لابد قیامت بود که هنوز هم حتی خیالش پیرم می کند وشاید قیام بود که پرچم سیاه ظلم دود شد . پس این درد چیست که بر دلم هنوز سنگینی می کند ؟ ولابد جام شهادت همه را مست کرده بود که همه به دنبالش می دویدند . به تو می رسم اینک ،با کوله باری که بار خستگی بر دوش می کشند ، با چشمانی که از تاریکی خسته اند وتشنه نورند وتمنای اشک را دارند ، با صدایی که وقتی نامت را زمزمه می کنند از گرفتگی، دل را به لرزه می اندازد. زمان به دور خود می چرخد ودل زمین چه میگیرد وقتی لحظه ها از تو خالی می شود ای سرور حقیقت ، ای رهبر دل خون جاده های پر گره ی قیام ، ای حسین ، هنوز دل ها دارند در عطش عشق تو می سوزند . همه جا آه است ، همه جا درد ، دل ها ضعیفند، سست اند ، پر از نیازند . ما را شفاعت کن ، مارا شفا بخش ، بازهم طبیب دل ها شو، ای پرچم حق بار دیگر معجزه کن .... موضوع مطلب : مذهبی پنج شنبه 91 آبان 25 :: 2:34 عصر :: نویسنده : فرشته .م
شاید همین روزها توهم به خواهرت، مادرت ،دوستت یا هرکس دیگری گفته باشی که دلت برای هیئت ها تنگ شده، برای حال وهوای عاشورایی دل های همه ایرانی ها . شاید هم اشکی حلقه زده باشد توی چشم هایت وفکرت با همراهی دلت هوایی تمام شب های اشک ونیت های پاک هیئتی ها باشد . شاید از رنگ سیاه کمی دلت بگیرد اما سرت را بالا می گیری ومی گویی همین رنگ سیاه عزا وهمین پرچم سرخ شهادت افتخار من است . شایدباز هم فکرکنی وشاید هم دنبال کارت رابگیری ودل خوش شوی به این فکر افتخار آمیز. دوست من بیا فکر کنیم که نگاهمان چقدر عرق عاشورایی دارد؟دلت تا چه اندازه با این جمله که بارها وبارها شنیده ای مانوس است؟ همین جمله که شاید دلت را پر از شعف ارزش ها کرده باشد : ((کل یوم عاشورا وکل ارض کربلا)) شاید فکر نکرده ای به میدان مبارزه امروزت، به جنگ درونت، به کربلای تمام احساست ،مبارزه ی پیروزمندانه تو، حرف تو، شعارتو وباز پیوند میان نگاه ها، دل ها واحساس های من وتو .همین هایی که ما می شویم. شاید اگر از پشت شیشه های سرد ورخوت انگیز اتاق بیماران یک بیمارستان گذشته باشی، این مبارزه لحظه به لحظه را درک کرده باشی . شاید زمانی که اشک کودک یتیم را روی دامن مادرش دیده باشی، فهمیده باشی زمین کربلا کجاست . شاید اگر ظلم را در حق هم نوعانت در گوشه گوشه این دنیای بزرگمان، یعنی زمین دیده باشی ، به یاد بیاوری پیام مظلومیت را ..... شاید دستی به یاری بلند کرده ای. شاید حتی به نگاه خسته بیماران لبخند زده باشی . شاید به دست کودکان یتیم آب نباتی داده باشی . شاید بارها وبارها از ظلم در خودت شکسته باشی . اما دوست من ،اگر فکری کرده ای، اگر دیده ای یا اگر یاری شان کرده ای، اگر می خواهی قدمی برداری، اجرت با امام حسین (ع). عاشورا ومحرم بزرگداشت مبارزه ی هر روز وهر لحظه ماست . بزرگداشت اتحادوپیروزی ما در برابر ظلم وزوال. موضوع مطلب : مذهبی
کربلا چه قدر شبیه قرآن است؛ آخرین شهدای آن اصغر و عبدا... مثل سوره‌های آخر قرآن کوچکند! کربلا بلوغ عاطفه و اندیشه است، هر کس به بلوغ فکری و عاطفی برسد، عاشورایی است. وقتی هیچ نداری باید همه چیز باشی، این درسی است که زینب به ما آموخت.
کربلا زیباترین تابلوی نقاشی است که خداوند بر بوم زمین، ترسیم کرده است. کربلا بهشت زمین است با قلب‌های سوخته، خیمه‌های آتش گرفته و آسمان داغ سوزان، آری بهشت در آتش متولد می‌شود. موضوع مطلب : مذهبی یکشنبه 91 آبان 14 :: 11:14 عصر :: نویسنده : فرشته .م
|
||
 |
